....

EVE DÖNÜŞ

Düşünülecek, çözülecek ne çok düğümüm var. Bir tanesi bile bana ait olmayan ama sıkıca tutunup kendime ait yaptığım, sahiplendiğim. Onlarla yapışık hayatlar yasadığım, koyun koyuna gecelerce büyüttüğüm, korkumdan kimselere söyleyemediğim benmişim gibi devam ettiğim gölge yanlarım.

Anlamazlar hep başkaca sebeplere dayandırırlar dediğim, insandırlar nihayetinde nefislerine yenik düşerler yargılarlar, empati yapamazlar endişesiyle hep içime attıklarımı şimdi başkalarının hikayelerinden, romanlarından okuyarak yaşanılası insansı duygular ve tepkiler olarak değerlendirebiliyorum. Yüzleşiyorum tekrardan ama daha farklı biçimde ve içimdeki çocuğa dışardan bakarak biraz da büyüterek. Başkalarının da benzer olaylar yasamaları veya benzer olaylar başlarından geçmesi bir yakınlık ferahlık hissi veriyor. Doğal olarak bu dünyada bir tek ben kalmışım hissini bertaraf etmesi ne büyük rahatlık. Bu sebeple kişinin kendi dünyasına dönmesi içsele bakış açısı getirebilmesi önce kendi çekirdek ailesinin evinde yaşanılanlara geri dönüp bakabilmesi biraz da bana göre edebiyata dönmek gibi oldu. Kimi zaman öykülerin kahramanlarında kendimi gördüm, kimi zaman bacağı kırık bir sandalye aklıma yıllar önce unuttuğum bir olayı getirdi. Kimi zaman da bir uzun soluklu bir romanın en ağdalı cümlelerinde annemi okul dönemlerimi hatırladım. Kreş, oyun parkları yoktu, dışarısı sokak evin dışı ağaç tepeleri çamurdan oyun üretmeler vardı bizde. Bir de benim kitaplarım. Yazılar, hikayeler, romanlar en canlı anılarla baharlarımı bazen de en sustuğum canımın yandıklarını hatırlatır. Bu sebeple baharlar kadar canlıdır edebiyat, yazılar yaşamdır, yaşanmışlıklardır. Satır aralarında kendimi aramak bulmak tekrar tekrar bakmaktır. Eve geri dönmek biraz da edebiyata dönmek gibi geliyor bana iyi ki de böyle.

Bu baharın canlılığı çiçek açmışlığıyla edebiyatın yüzüme yerleştirdiği masum çocuk tebessümüyle hadi sıra sen de yaz dedirten, heycanlandıran ve içimdeki öğrenme isteğini kamçılayan heveslerimin dahası kalbimdeki umutların yine yeniden yeşermesi ümidiyle…….

Author

fatih@kapoglu.com

Comments

Nilay
Mayıs 3, 2019 at 6:09 pm

Yolun açık olsun canım…yüreğine,kalemine sağlık👋👋👋



Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir