....

BİR KADIN HİKAYESİ

 

Çünkü kadın çocuk yaştaydı,

Çünkü kadın öğrenciydi,

Çünkü okulu bitirmeli, çalışmalı para kazanmalı bolca seyahat etmeliydi,

Çünkü okulunu, arkadaşlarını, yaşadığı hayatı tattığı özgürlüğü kaybetmemeliydi,

Çünkü bir yanlış tüm doğrularını götürmemeliydi,

Çünkü kadın elindekilerin puf diye sönmesinden korkuyordu,

Çünkü ailesi katı, kuralcıydı,

Çünkü annesi hasta olur yataklara düşer, babası kafayı yerdi,

Çünkü şimdi ne gereği vardı bilmelerine bu onun özeli değil miydi?

Çünkü aile dışındaki hayatın kolaylığı boşvermişliği, sıradanlığı biterdi,

Çünkü kadın için yanlış hem de çok yanlış bir şey olmuştu,

Çünkü kadın için hiç de sırası olmayan işlerdendi,

Çünkü yaşamında ona yer açmaya yeltenmedi, hatta düşünmedi,

Çünkü kadın ne istediğini biliyordu.

Çünkü kadın içindekiyle büyümüş daha da kadın olmuştu,

Çünkü yanındakiyle hiç geleceği olamazdı,

Çünkü erkek de hovardaydı,

Çünkü erkeğin aklı hep karışıktı,

Çünkü erkeğin söyleyecek sözü yoktu,

Çünkü erkek sus pus olmuş şaşırmıştı,

Çünkü onun da cebine ailesi parayı koyuyordu,

Çünkü erkek aslında hiç adam olamayacak olandı,

Çünkü erkek büyüyemeyendi, o zaman çoğalmamalıydı da,

Çünkü kadın bunu gördü, karar verdi,

Çünkü kadın su an eksilerek öğrenecek, ancak sonra hayatında artacaktı,

Çünkü içindeki büyümeden bitmeliydi,

Çünkü yanlışlara bir yenisi daha eklenmemeliydi

Çünkü kadın önce duygularını hadım etti, sonra madde madde planladı yapacaklarını ve yaptı yapacağını hatırladığı en son el hemşirenin cesaret veren eliydi.